Om te beginnen maar eens een positieve opsteker. Bij terugkomst van onze vakantie waren de lijnen Utrecht-Zwolle maar ook Amsterdam-Almere gestremd. Om weer in Groningen te komen moesten we dus wel een stukje met de fiets in de NS-bus. Eerst nog met de (fiets in de) trein naar ’t Harde en daar met fietsen en bagage maar afwachten hoe we deze in de bus krijgen. Tot onze grote verbazing had NS speciaal voor fietsers een pendelbusje ingezet. Hier konden de fietsen, de bagage, de fietskar en wij drieën in één keer mee naar Zwolle. Hulde voor de NS! De chauffeur had nog niet veel passagiers gehad, want dit nieuwe fenomeen is voor fietsers nog onbekend en de meeste mensen gaan gewoon niet op stap met fiets in de trein als bekend is dat er stremmingen zijn. Dus een oproep, laat je niet weerhouden: stap in de trein met die fiets en neem de speciale bus voor fietsers als er stremmingen zijn.
Het uitstappen in Zwolle gaf nog wel wat gedoe want de NS regel-man zag ons niet als reguliere NS-bus en dus mochten we niet uitstappen op de meest logische plek bij de ingang van het station waar iedereen uitstapt. Maar later zag ‘ie zijn fout gelukkig in en ging hij ons helpen de drie fietsen, de bagage, de fietskar… naar de overkant van de straat te krijgen. Tja het personeel moet hier kennelijk ook nog aan wennen.

Deze voorspoedige terugreis hadden we helaas niet op de heenweg. Om 13 uur vertrok onze fietsbus vanuit Utrecht naar het zuiden. Ruim op tijd stonden we op station Groningen om de fietsen te laden op onze OV-kaart en natuurlijk in de trein. Het eerste wat we hoorden van de conducteur op het perron: “Die fietskar kan niet mee hoor”. Onze fietskar is in een handomdraai omgetoverd tot een grote tas. Je mag kinderwagens meenemen, koffers die niet in het rek boven passen, maar fietskarren dat wensen ze liever niet. Wij hebben onze kar gedemonteerd en netjes in het rek boven ons hoofd gelegd. De conducteur heeft hem niet meer gezien.
Net voorbij Meppel begon de ellende. “Vanwege een electrisch defect in Zwolle rijden we niet verder, we gaan terug naar Meppel en u kijkt maar hoe u verder komt.” Het werd niet letterlijk zo gezegd, maar kwam er wel op neer. Dat was wel even schrikken omdat wij natuurlijk graag onze fietsbus wilden halen. En nog een andere klant in de trein wilde met dezelfde fietsbus mee. In Meppel bleek – nadat we waren uitgestapt, alle bagage weer op de fiets hadden geladen, de kar weer aangekoppeld – dat er toch treinen doorgingen naar Zwolle. Maar ons wilden ze niet meer mee hebben. Geen tijd meer ze moesten door. Met fietsen inladen dat was te veel gedoe.
Toen het treinverkeer echt weer op gang kwam naar Zwolle was het nog niet vanzelfsprekend om onze fietsen in een trein te krijgen. Wij waren namelijk niet de enige. Uiteindelijk toch in Zwolle aangekomen, alles weer aangekoppeld. En wachten op een trein naar Utrecht. De chauffeur van onze fietsbus was ook bereid even te wachten. In Zwolle was het erg druk met fietsers en met de vele passagiers die naar het zuiden wilden. De treinen die het perron opreden werden gelijk belaagd door de vele fietsers die allemaal in die zelfde fietscoupé hun fiets kwijt wilden. Fietsers zijn ook niet echt sympathiek voor elkaar in zo’n situatie. Het is redden wat er te redden valt. Met bagage nog op de fiets de fietscoupé in, en zo waren ze snel vol. En de conducteur had geen zin in gedoe in de trein dus raadde af om in te stappen.

Kortom na een paar treinen waren wij dan eindelijk aan de beurt, vonden wij. Ieder in een eigen coupé, we moesten wel, het was onze laatste kans de fietsbus te halen, die inmiddels al een uur op ons stond te wachten. Eenmaal in de trein blijkt het heel gezellig met de fietsers in dezelfde fietscoupé. Foto fietsen in coupé Al het gedoe met de fiets, fietskar, fietstassen enz… dat schept een band. Het is bijzonder dat Nederland fietsland zo weinig doet aan fietsvervoer in het OV. Ze zouden voorbeeld kunnen nemen aan vele andere landen, waar dat prima geregeld is.
Nou ja, dat busje ter vervanging van stremming is dan wel een pluspuntje, hopelijk ziet NS toch in dat fietsers ook klanten zijn.Al het gedoe met de fiets, fietskar, fietstassen enz… dat schept een band. Het is bijzonder dat Nederland fietsland zo weinig doet aan fietsvervoer in het OV. Ze zouden voorbeeld kunnen nemen aan vele andere landen, waar dat prima geregeld is.
Nou ja, dat busje ter vervanging van stremming is dan wel een pluspuntje, hopelijk ziet NS toch in dat fietsers ook klanten zijn.