Op 20 juni 2015 ging ik naar de landelijke dag van de Fietsersbond. Vooral eigenlijk vanwege een van de middagthema’s: het Deense project van ‘Cycling without age’.  Wat het begrip betekent is niet helemaal duidelijk. Ik maak er ‘fietsen los van leeftijd’ van. Dat betekent simpelweg dat vrijwilligers gaan fietsen met oude mensen op een riksja.

Het landelijk bestuur had een meeting achter de rug met de bedenkers van het project en wist er dan ook al het een en ander over te vertellen. De deelnemers in de zaal zaten er eerlijk gezegd met de nodige scepsis: ‘Hoezo, wij Nederlanders hebben toch al lang de duofiets waarop de bejaarde kan meetrappen?’

Langzaam maar zeker ontstond in de zaal toch wel het besef dat het iets anders is, of op zijn minst iets dat naast de duofiets kan bestaan. CWA is op hoogbejaarde mensen gericht, mensen die anders het huis niet meer uit kunnen of hoogstens onder begeleiding in de rolstoel. Waar in Nederland de nadruk ligt op beweging ligt die bij hen op generosity (soort van gezelligheid?), en op langzaam fietsen, zodat de meerijders van alles kunnen zien onderweg en met elkaar kunnen praten. Het praten noemt men ‘storytelling’ en dat is iets dat je kunt leren: stel vragen, laat ouderen vertellen wat ze nog weten van vroeger en je zult versteld staan. De piloot (zo heet de vrijwillige fietser) rijdt hén rond, zíj bepalen wat er gebeurt. Ook combineert men het graag met een uitje, ergens koffie drinken of een biertje en daarna weer verder of weer terug. Soms blijkt dat mensen voor het eerst sinds jaren weer eens echt buiten waren en dat ze letterlijk opbloeien.

In Denemarken is het een groot succes geworden. Men heeft een digitaal aanmeldsysteem ontwikkeld, dat goed lijkt te werken en in twee jaar tijd ontstonden er in eigen land al 1500 proefprojecten. Inmiddels is het project al in vele landen over de hele wereld overgenomen. Ook in Nederland, zoals bleek op 20 juni in Utrecht, bestaat grote interesse. De Fietsersbond is druk in de weer het project ‘binnen te halen’. Er is een stuurgroep opgericht en via de afdelingen wil men het gaan starten. Ook Batavus doet mee en ‘Testkees’  gaat verschillende modellen fietsen testen. Met 11 landelijke initiatiefnemers is men al in gesprek. Belangstellende gemeenten kunnen zich melden.

Dus Groningen: iets voor ons? Zouden er genoeg vrijwilligers zijn? Kunnen we er misschien de mantelzorger mee ontlasten: op een vaste ochtend wordt je partner thuis opgehaald, met wind in de haren komt hij of zij na een paar uur weer terug, terwijl jij ondertussen weer helemaal bent ‘opgeladen’….?

Hanneke Wijnen ([email protected])

22 juni 2015